Που να λιώσουν οι πίσσες ούλλες τζιαι να μεν μείνει μια!

Πριν 6 μηνες, προφανως επειδη επρεπε να παω να γεννησω, επρεπε να με αντικαταστησει καποιο ατομο δαμε στη δουλεια. Τζιαι επειδη ξαφνικα ελειψαν τους τα μορφωμενα ατομα, με λιο νου, εστειλαν μου την "Miss Πίσσα" (πίσσα as in τσίχλα). Εχω να πω οτι επληγωσε με πολλα τουτη η επιλογη τους. Μα τοσο δηλαδη με εκτιμουν? Μα την "Miss Πίσσα"????

Η οποια Miss Πίσσα, ειναι ξανθη, με νουν μικροτερο της αμοιβαδας (ειχα πει οτι το μωρο φκαλει δοντια τζιαι κλαιει τζιαι ειπεν μου:"Μα εν εσιει δοντια?" και άλλα πολλά), που βαφεται οσαν την Ελενη την πορνη, που βαλλει ενα αρωμα που μυριζει αροξολ, τζιαι βεβαιως αγαπημενοι μου μασσα πισσα. Με ανοιχτο το στομα. Τζιαι καμνει φουσκες. Τζιαι μετα σπαζει τες με τα δοντια της.

Ε ηρτα πισω δουλεια εδω και λιο καιρο. Εμεινε μου δαμε. Εννα μου την αφησουν να με βοηθα.

Γιατι? Τι τους εφταιξα?

Εν με κανεί που φκαλω ουλλη νυχτα σκοπιες επειδη ο μικρουλης αποφασισε να μεν κοιμαται τζιαι να κλαιει, εχω την τζιαι τουτη. Τα νευρα μου ειναι τοσο τεντωμενα οσο το τανγκα μιας παshιας.