Το μουστάτζιν Χίτλερ

Ουφφου! Καπου πρεπει να καμω τα παραπονα μου! Τουτα τα χαπια (βλ.ρακιουταν) εννα με ποφκαλουν!

Πονω τα ποθκια μου, τις κλειδωσεις μου, τη μεση μου, θελω να πεφτω ουλλη μερα τζιαι να μεν καμνω τιποτε!

Οϊ τιποτε άλλο αλλά πρεπει να καθαρισω τζιαι που γωνιας το σπιτι! Εμεινε τζιαι ο φουρνος, τζιαι η κουζινα που πρεπει να τριφτει με χλωρινες να τριγιαλοκοπισει, εμειναν τζιαι τα αρμαρκα που πρεπει να σασω τα ρουχα γιατι ενα τρικουδι να φορισω εν βρισκω-βρισκω μονο ξιμασχαλες!
Εχτες εκαμα την βεραντα που γωνιας, εφυτεψα τζιαι τους βολβους μου, τζιαι μετα εν εταρασσα.

Γιατι εν τζιαι ειπα σας! Εχω ενα κόλλημα με το καθαρισμα τζιαι τα φκιόρα!
Εμειναν ουλλα τζιαμε τωρα! Εν εχω δυναμη για πολλα πολλα.

Εν με κανεί ξεφυλλιζει τζιαι η κελλε μου τζιαι η φατσα μου, αποτριχωση εν μπορω να καμω, εγινα τελια γεριμη!

Τζιαι για να φτασω στο ψητο, ειχα τζιαι τον αγαπητο Απη να μου λαλει-Εσιεις μουστατζιν!
Ειπα τζιαι εγω να μεν τον κακοφανισω, να το φκαλω πιλέ μου τουτο που το θωρει in day light, γιατι τα υπολοιπα εν στο ημιφως που τα θωρει τζιαι εν πραμα! εν τα προσεχει!

Και ναι αγαπητοι αναγνωστες, βαλλω το κερι/μελι πανω στην μια μερκα του μουστακιου τζιαι τραβω το.
Το μουστατζιν εφκηκε, αλλά επηρε μαζι του τζιαι την πετσα μου!!!!
Εμεινα ως τζιαμε τζιαι εν εφκαλα το άλλο μισο, λαλω να μεν κατακρουσω τέλια. Λαλω οκ εννα εν απλα μια κοκκινιλα που εννα περασει ως την επομενη μερα.

Και ερχεται η επομενη μερα, με εμενα να εχω ένα τεραστιο κακκατι για μισο μουστατζιν! Οϊ απλα κοκκινιλλα! Εκακκατωσε τζιαι εγινικε καφε!
Με make up το πιαννει, με τιποτε! (Εφανταστηκες να το εκαμνα ολοκληρο;)

Τζιαι ατε μετα να σε ρωτουν τι επαθες τζιαι να τους λαλεις: Εεεε εκτυπησα!