Τρίτη 9 Ιουλίου 2013

Μυγιαγγίγματα

Αλλιώς "μουττη της βασιλιτζίας".
Τουτες οι μουττες πλις μακρια απο μενα!

Τι εννοω?
Ατομα τα οποια "πιαννονται" τζιαι πειραζονται με κατι που εκαμες ή ειπες χωρις βεβαια να το εκαμες επιτηδες. Και εσυ μενεις με την απορια "καλά τωρά τι ειπα τζιαι επειραχτηκε??"

Δεν μπορω να καταλαβω πως σκεφτονται καποια ατομα. Καταρχην, τετοια ατομα δεν εχουν καθολου χιουμορ, και δεν μπορουν να αντιληφθουν και την αισθηση του χιουμορ. Οποιαδηποτε αισθηση!!

Εγινε κατι που με εστεναχωρησε αλλά εθυμωσε με ακομα παραπανω. Εκαμα κατι, χωρις να το θελω ή επιτηδες που επειραξε μια κοπελλα. Ουτε αρνητικο σχολιο εκαμα ουτε τιποτε, ουτε υφος περιεργο εκαμα.

Επαραπονιετουν οτι εν εμπορουσε να καμει κατι τζινη την ωρα, το οποιο εγω εκαμα χωρις καμια δυσκολια. Επειραχτηκε τζιαι εγεμωσαν τα μαθκια της, οτι ταχα μου επροσβαλα την.

Μη χεστουμε κορη μου! Ατομα τουτου του στυλ δεν μπορουν να δεχτουν οτι μπορει καποιος να καμει κατι καλυτερα απο αυτους. Εχουν μια υπεροψια επειδη ειναι σε αρκετα πραματα καλοι, οτι πρεπει σε ολα να ειναι καλοι και ικανοι. Και βεβαια προσβαλλονται αφανταστα αν βρεθει καποιος, στην περιπτωση μας-εγω, μια μέτρια κατα την αποψη της συγκεκριμενης κοπελλας, που μπορει να κανει κατι καλυτερα απο αυτους.
Δεν δεχονται το μετριο, δεν δεχονται την απορριψη, δεν δεχονται οτι ο άλλος μπορει να κανει κατι καλυτερα απο αυτους. Συνηθως τετοιο mentality εχουν οι πολυ αριστοι μαθητες/φοιτητες, που αν πιασουν ενα 18 θα πλανταξουν στο κλαμα.
Εγω με ενα 18 θα εριχνα και μια τσιφτετελιά ετσι για να το γιορτασω.

Ναι, δεν ειμαστε σε ολα τελεια. Αλιμονο αν ημασταν. Ειμαι απολυτα συνειδητοποιημενη με τις ικανοτητες μου. Λυπουμαι οταν συναντω τετοια ατομα, γιατι ειναι ανικανα να χαρουν με τις μικρες απολαυσεις της ζωης. Ειναι σαν να κερδιζεις 20 ευρω στο λαχειο και να στεναχωριεσαι και να τα βαφεις μαυρα επειδη δεν ηταν 200. Απολαυσε πρωτα τα 20..

3 σχόλια:

  1. Totally agree. Γενικά αντιπάλων έτσι άτομα που μυξοκλαίουνται. Απλά μεν τους μιλάς και φρόντισε στο μέλλον να μένεις στα τυπικά. Από μακριά και φίλοι που λέμε. Δεν θέλεις τέτοια άτομα στη ζωή σου. Believe me! 😛

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ρε εγώ πλάνταξα στο κλάμα όταν έπιασα για πρώτη φορά 17 στο γυμνάσιο και δεν είχα μάνα-τίγρη, το αντίθετο! Εξακολουθώ να έχω το σύνδρομο του "Αυτό που κάνω θα το κάνω στην εντέλεια διαφορετικά δε θα το κάνω καθόλου.", αλλά αν μπορεί να το κάνει κάποιος άλλος για εμένα ακόμα καλύτερα! Η συνάδελφος σου προφανώς έμεινε στο γυμνάσιο... κάποτε θα μεγαλώσει.., μπορεί και όχι φυσικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αν μιλούμε για μαθηματικά τζαι με το 14 έσυρνα τσιφτετέλια.

    ο καθένας από εμάς έχει διαφορετικές ευαισθησίες και σκέφτεται διαφορετικά. δεν μου φαίνεται παράξενο κάποιος να πειραχτεί από κάτι που λέω, γιατί συνήθως τα λέω χύμα, ούτε θα μου κακοφανεί αν έρθει και μου πει ρε συ έτσι όπως το είπες ήταν κάπως. το να κρατά όμως μούτρα τζαι να κάμνει ότι ήρθε το τέλος του κόσμου είναι γελοίο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή