Λοιπον, εχαθηκα, ξερω το. Κανονικα εννα επρεπε να καμω 2-3 ποστ για να περιγραψω τα περιστατικα του τελευταιου μηνα. Εγιναν πολλα πραματα!
Το πιο σημαντικο ειναι οτι εγινα ΚΥΡΙΑ ΑΠΗ!! Ειπα τζιαι yes to the dress, τζιαι yes to the groom τζιαι καμποσα ευχαριστουμε.
Να αρχισω που την αρχη. Ειχαμε καμποσες κηδειες-γεροι ουλλοι. Συγγενεις, φιλοι, γειτονες. Τζιαι εμεις να μαχουμαστε να σαστουμε για γαμο!
2 εβδομαδες πριν τον γαμο αρρωστησεν η νυφη, δηλαδη εγω. Μολυνση στα ματια, επρηστηκαν εγιναν οπως τις μαππες, ολοκοτζινα. Τζιαι μετα που τουτο το μαρτυριο που επερασα που εκρατησε ως το photo finish (δηλ. τον γαμο) μεν μου πειτε μεν πιστευκεις εις το ματι του κοσμου! Εφαν με το ματι τους!!!! Εριψαν με!
Βεβαιως βεβαιως, γνωριζεται την γνωστη κακτίαση που με βολοδερνει? Τι εννοεις τι εννοω?? Ειμαι η Cypriopoul Κακτίδου τζιαι στο γαμο μου εβρεσιεν! Ναι, σεμπτεμβρη μηνα, που παντα καμνει καυσωνα, εβρεσιεν. Επιασε με ενα πανικ αττακ, εριξα τζιαι ενα δακρυ,(επιεν τζιαι το επαγγελματικο μακιγιαζ), αλλά ευτυχως ωσπου να παμε εις την εκκλησια εκαθαρισε ο ουρανος. Thank you God!
Στο γαμο εν επικοινωνουσα. Ημουν τζιαμε, αλλά εν ημουν. Ενιωθα οτι ημουν πουπανω τζιαι εθωρουσα με που εσκεκουμουν εις την εκκλησια, εις το χαιρετημαν, τζιαι εν αντιλαμβανουμουν οτι ημουν εγω. Αφου να φανταστεις εν εκλαψα ουτε στο "Ωρα καλη τζιαι ωρα γρουση..." που παντα μιξιαζω τζιαι κλαιω.
Ομως επιαν ουλλα μια χαρα, ακουσαμεν πολλα καλα κκομεντς. Το νυφικο μου εκαμεν θραυση εχω να πω!!! Τζιαι επειδη ξερεις με οτι ειμαι τζιαι ταπεινη, τζιαι καθολου ψωνιο, εχω να πω οτι ημουν μια κουκλα νυφη!!!!!!
Εκαμεν θραυση τζιαι ο χορος του γαμπρου. Ο Απης μου, ο Χαπης μου, ο συζυγος μου (OMG) εν πολλα χορευταρας τζιαι εξεπληξεν τους ουλλους με τις χορευτικες του ικανοτητες!
Ρε παιθκεια τουτη ουλλη η υποθεση με τα φακελακια εν μου αρεσκει καθολου εχω να πω. Ενιωθα οτι εκλεφκα τον κοσμο που ηρτε να μου ευχηθει. Αντραπηκα πολλα που μου εκοττουσαν τζιαι ενα φακελακι.
Το μπλοκ εισιεν γενεθλια στις 7 του μηνα τα οποια εξιχασα προφανως, αφου ο νους μου ηταν αλλου, τζιαι plus ημουν στραβη τζιαι γεριμη τζιαι εν εθωρουν να γραψω! 1 χρονος μπλογκινγκ!! και συνεχιζω........
Γενικος γαμοαπολογισμος: Εταλαιπωρησεν με η αρρωσκεια μου, αλλά επερασα πολλα ωραια στον γαμο. Εκουραστηκα, ηταν να καταρρευσω που την κουραση, αλλά αξιζεν το. Εν για αυτο που πρεπει μονο μια φορα να παντρευκεται το πλασμα. Εν νομιζω να αντεχα να ξαναπερασω τουτο ουλλο το αγχος τζιαι την κουραση ξανα.
Το πιο σημαντικο ειναι οτι εγινα ΚΥΡΙΑ ΑΠΗ!! Ειπα τζιαι yes to the dress, τζιαι yes to the groom τζιαι καμποσα ευχαριστουμε.
Να αρχισω που την αρχη. Ειχαμε καμποσες κηδειες-γεροι ουλλοι. Συγγενεις, φιλοι, γειτονες. Τζιαι εμεις να μαχουμαστε να σαστουμε για γαμο!
2 εβδομαδες πριν τον γαμο αρρωστησεν η νυφη, δηλαδη εγω. Μολυνση στα ματια, επρηστηκαν εγιναν οπως τις μαππες, ολοκοτζινα. Τζιαι μετα που τουτο το μαρτυριο που επερασα που εκρατησε ως το photo finish (δηλ. τον γαμο) μεν μου πειτε μεν πιστευκεις εις το ματι του κοσμου! Εφαν με το ματι τους!!!! Εριψαν με!
Βεβαιως βεβαιως, γνωριζεται την γνωστη κακτίαση που με βολοδερνει? Τι εννοεις τι εννοω?? Ειμαι η Cypriopoul Κακτίδου τζιαι στο γαμο μου εβρεσιεν! Ναι, σεμπτεμβρη μηνα, που παντα καμνει καυσωνα, εβρεσιεν. Επιασε με ενα πανικ αττακ, εριξα τζιαι ενα δακρυ,(επιεν τζιαι το επαγγελματικο μακιγιαζ), αλλά ευτυχως ωσπου να παμε εις την εκκλησια εκαθαρισε ο ουρανος. Thank you God!
Στο γαμο εν επικοινωνουσα. Ημουν τζιαμε, αλλά εν ημουν. Ενιωθα οτι ημουν πουπανω τζιαι εθωρουσα με που εσκεκουμουν εις την εκκλησια, εις το χαιρετημαν, τζιαι εν αντιλαμβανουμουν οτι ημουν εγω. Αφου να φανταστεις εν εκλαψα ουτε στο "Ωρα καλη τζιαι ωρα γρουση..." που παντα μιξιαζω τζιαι κλαιω.
Ομως επιαν ουλλα μια χαρα, ακουσαμεν πολλα καλα κκομεντς. Το νυφικο μου εκαμεν θραυση εχω να πω!!! Τζιαι επειδη ξερεις με οτι ειμαι τζιαι ταπεινη, τζιαι καθολου ψωνιο, εχω να πω οτι ημουν μια κουκλα νυφη!!!!!!
Εκαμεν θραυση τζιαι ο χορος του γαμπρου. Ο Απης μου, ο Χαπης μου, ο συζυγος μου (OMG) εν πολλα χορευταρας τζιαι εξεπληξεν τους ουλλους με τις χορευτικες του ικανοτητες!
Ρε παιθκεια τουτη ουλλη η υποθεση με τα φακελακια εν μου αρεσκει καθολου εχω να πω. Ενιωθα οτι εκλεφκα τον κοσμο που ηρτε να μου ευχηθει. Αντραπηκα πολλα που μου εκοττουσαν τζιαι ενα φακελακι.
Το μπλοκ εισιεν γενεθλια στις 7 του μηνα τα οποια εξιχασα προφανως, αφου ο νους μου ηταν αλλου, τζιαι plus ημουν στραβη τζιαι γεριμη τζιαι εν εθωρουν να γραψω! 1 χρονος μπλογκινγκ!! και συνεχιζω........
Γενικος γαμοαπολογισμος: Εταλαιπωρησεν με η αρρωσκεια μου, αλλά επερασα πολλα ωραια στον γαμο. Εκουραστηκα, ηταν να καταρρευσω που την κουραση, αλλά αξιζεν το. Εν για αυτο που πρεπει μονο μια φορα να παντρευκεται το πλασμα. Εν νομιζω να αντεχα να ξαναπερασω τουτο ουλλο το αγχος τζιαι την κουραση ξανα.
